Kitap Hakkında

İslam tarihine bakıldığında hemen her bilim dalında muhteşem bir gelişim gözlenmiştir. Felsefe, astronomi, cebir, kimya, edebiyat, fıkıh vs. Tıp bilimi de bunlardan birtanesidir. 18. yüzyıl sonlarına kadar Müslüman tıbbı tüm Avrupada hayranlıkla takip edilmiş ve okulda ders kitabı olarak da kullanılmıştır.

Yaşamış en büyük tabib sevgili peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)’dir. O, inanç yoksulu gönüllerin aydınlığı ve kurtuluşudur. Peygamberimizin tıbla ilgili Hadis-i Şerif’leri çoğunlukla tavsiye ya da doğrudan hastalığa iyi gelecek tarifler olmuştur. Tıbb-ı Nebevî kitabı bu hadisleri içeren muazzam bir kaynaktır. Çalışmaya konu olan tüm âlimlerimiz de peygamberimizi ve O’nun değerli tavsiyelerini kendilerine rehber edinerek çalışmıştır.

Hz. Peygamber, bulaşıcı bir hastalığı olanın kapalı bir yerde olup dışarı çıkmamasını tavsiye etmiştir. Yiyecek ve içeceklerde temizliğe ve ölçülü yemeye dikkat edilmesini söylemiştir. Vücud temizliğine özen gösterilmesini istemiş, hastalanınca tedavi süreci başladığında kalben de iyileşmeye inançlı olunması gerektiğini ifade etmiştir. Hastalık anında da uzman kişilere görünmeyi doğru bulmuştur. Buradan anlaşılacağı üzere rahmet peygamberi modern tıbbın bile tavsiye ettiği tedbirleri seneler öncesinden insanlığa bildirmiştir. İslamiyet, Hz. Peygamber tavsiyeleriyle alim yetiştirirken, Avrupa salgın hastalıklarla mücade etmiştir. Hasta insanların hasta olarak doğduğu, kiminin diri diri gömüldüğü, kiminin yakıldığı kiminin de çürümeye bırakıldığı bir dönemde Müslüman hekimler her hasta ile tek tek ilgilenmiş ve ayrı ayrı tedavi merkezleri kurmuştur.

Müslüman hekimler deney, gözlem ve tecrübeyle birçok hastalığı tedavi etmişler ve benzer durumlarda tüm insanlık tedbir alsın diye birbirinden değerli eserler yazmıştır. Bu eserler birçok dile tercüme edilerek Müslüman gayrımüslim ayrımı yapmadan tüm insanlığın hizmetine sunulmuştur.

İslam coğrafyası olarak bakıldığında Endülüs (bugünkü İspanya bölgesi), Irak, İran, Anadolu, Semerkand gibi bölgeler tıp için önemlidir. Bahsi geçen âlimlerin çoğu bu bölgelerdeki ilim irfan merkezlerinde yetişmiştir. Ayrıca bu âlimlerin dönemin ileri gelen yabancı bilim adamlarından, doktorlarından da bilgi edinmişlerdir. Ayrıca Hristiyan ve Hint tıbbından da genel olarak bilgiler edinilmiştir. Elde edilen çok sayıda kaynak, bir sonraki âlim tarafından tenkit edilerek geliştirilmiş ve farklı birçok dile çevrilerek tıp alanında devasa bir kaynak havuzu oluşturulmuştur.